قبل اینکه این وبلاگو بزنم دلم میخواست بنویسم

راستشو هم بخواید کلی هم نوشتما

البته تو دفترچم

اما همین که این وبلاگو زدم همش پرید

دیگه نه نوشتنم میومد

نه دلم میخواست بنویسم نه اصلا دلم میخواست به اینجا سر بزنم

نمیدونم چرا

امروزم با کلی زحمت خودمو دارم مجبور میکنم به نوشتن

تو این چند روزه اتفاقات عجیبی واسم افتاد

1-یه مدتیه حسگر ژیرسکوپم خراب شده.هی گیج میزنم.باطریمم باد کرده شارژنگه نمیداره.هزار تا درد و مرض دیگه هم دارم.خلاصه اصی داغونم در حد تیم ملی.میترسم چند وقت دیگه هم وقتی دنبالم بیاید بگند مشترک مورد نظر در شبکه وجود ندارد.لطفا مجددا شماره گیری نفرمایید.

2-رفتم ازمایش با ترس و لرز.همشم تو ذهنم بدترینا میومد.نکته جالب اینکه اگه دقیقا یکسال پیش بهم میگفتند فردا میمیری میگفتم به درک.اصنم واسم مهم نبود.اما الان تو این برحه زمانی حتی فکر کردن بهش تن و بدنمو میلرزونه.خلاصه بعد یک هفته که رفتم جوابو گرفتم گفتند سالمی.همش مال معدته.

3-پیرو این امر که دیگه زندگیم واسم مهمه از امروز تصمیم گرفتم سیگارو ترک کنم.واسه اینکه معدمم ریکاوری کنه دو تا چیزو چند وقتیه کنار گذاشتم.اولیش چاییه که خیلی کمتر میخورم.دومیش که دیگه واقعا داره بهم فشار میاره فلفله که دیگه کلا نمیخورم.هر چند عاشقانه فلفلو دوست دارم

4-یه تحقیق و کنفرانس داشتم پدرمو در اورد.واسه اولین بار تو زندگیم بعد از نزدیک به 18 سال تحصیل حس میکنم وقتی درس میخونم لذت میبرم.اصن عاشق درس خوندن شدم.هر چند هنوز شاگرد شیطونه کلاسم.

5-دو سال پیش اگه ازم میپرسیدی خدا رو قبول داری میگفتم نه.یکسال پیش میگفتم اره اما به اینکه تو زندگی ما دست داره اعتقادی ندارم.تو این یکساله چیزایی به من گذشت که منو به حکمت خدا معتقد کرد.من دست خدا رو تو زندگیم دیدم.میترسم یکسال دیگه اگه به همین منوال بگذره منو تو حوزه علیمه قم ببینید.

6-به این نتیجه رسیدم یکسالی که به من گذشت با همه شکستها و موفقیتهاش بهترین و شادترین سال زندگیم بود.دست باعث و بانیش درد نکنه.

7-دایی جون مچکریم(بعدا سر فرصت توضیح میدم)

8-اینجانب اعتراف میکنم که من با این همه ادعای منطق و دانایی به جایی رسیده ام که از این حیطه هیچ سر در نمی اورم.

یعنیا اصن میخوام بگم نمیدونم باید چیکار کنم.یکی خواهشا منو کمک کنه.

پیرامون فیلم دیدن

(خواهشا تا اخر مطلبو بخونید و بعد نتیجه گیری کنید)

ما ادمها عادت داریم واسه شناخت بهتر و راحتتر اطرافیانمون اونا رو تو دسته های مشخصی قرار میدیم

بعضی از این دسته ها خیلی عامند.مثل نژاد،ملیت،دین و...

بعضی از این دسته ها رو عرف جامعه تعیین میکنه.مثلا ادمی رو که خلاف معیارهای عرف جامعه عمل کنه رو بد میدونیم و غیر اونو خوب.یه دسته رو روشنفکر میدونیم یه دسته رو سنتی و اصول گرا.یه دسته رو باهوش یه دسته رو عقب مونده

یه دسته بندیه دیگه سلیقه ایه.زشت یا قشنگ بودن.خوشتیپ یا بد تیپ بودن.همه این معیارهایی که مرجعش سلیقه هست و میتونه تغییر کنه تو این دسته بندی جا داره

اما وسط این همه دسته بندی ما ادما واسه خودمون یسری دسته بندی خیلی خاصتر داریم که فقط با معیارهای خودمون سازگاره.یه دسته بندی که فقط مخصوص خودمونه.مثلا یه دندونپزشک میتونه ادما رو به دو دسته با دندونای قشنگ و خراب تقسیم کنه.یه وکیل ادما رو قانونمند یا بی قانون بدونه.شاید این دسته بندی واسه ماها مسخره باشه ولی خوب واسه خودشون کلی معنی داره.منم واسه خودم یه دسته بندی دارم.

من ادما رو اینطور تقسیم بندی میکنم.ادمایی که فیلم میبینند.منتظر دسته دوم نباشید.دسته بندیه من همین بود.ادمایی که فیلم میبیند.اون جونورایی که فیلم نمیبینند رو من اصلا ادم حساب نمیکنم.(بدت نیاد تا اخرش بخون بعد نتیجه گیری کن)حالا دیگه واسم فرق نمیکنه اون فیلم از سینمای سخیف کره باشه(کیم کی دوک منو ببخش)یا از مزخرفات بالیوود یا همین فیلمای ایرانی خودمون(البته سوای اخراجی ها عرض کردم)یا سینمای نئوریالسیتی ایتالیا(عاشقشم) یا فرمالیستی شوروی یا اکسپرسیونیستی المان یا اصلا سینمای صهیونیستی هالیوود(خدا لعنتش کنه)یا اصلا همین فیلمایی که هر روز داریم تو کوچه خیابون میبینیم.همینایی که گاها خودمونم توش رول اصلی داریم.همونایی که کائنات داره به بهترین نحو کارگردانی میکنه وما انگار روحمون خبر نداره رولمون رو به بهترین نحو ممکن توش بازی میکنیم فقط حیف که اکادمی واسه او بخش جایزه نداره.حالا دیگه خودت قضاوت کن.اگه تو هنوزم فیلم نمیبینی اگه هنوزم با این همه فیلمی که دور و برته نمیبینیشون و ازشون یاد نمیگیری ایا حقت هست که بهت بگند ادم؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!

پ.ن1:این وبلاگ رو زدم تا فیلمایی که میبینم رو براتون بنویسم

پ.ن2:جانورایی که تو دسته بندی من جا نمیشند اینجا نیاند.من کسایی که فیلم نمیبیننو دوست ندارمش